„Moja decyzja nieodwołalna”

Prokuratura Okręgowa w Gdańsku niemal dwa lata ściga Katarzynę Włodkowską za jej reportaż o zamachu na Pawła Adamowicza (fot. Rave Caven – Adrian Kulesza)

500 złotych grzywny nałożyła Prokuratora Okręgowa w Gdańsku na Katarzynę Włodkowską, reporterkę „Gazety Wyborczej”, za „bezpodstawne uchylanie się od złożenia zeznań”. Postanowienie prokuratury dotarło do pełnomocnika redakcji w piątek. Włodowska zapewnia: „Decyzja o nieujawnianiu informatora jest nieodwołalna. Moim obowiązkiem jest ochrona rozmówcy”.

Katarzynie Włodkowskiej groziła grzywna lub nawet do 30 dni aresztu. Mimo wszystko nie zamierzała i nadal nie zamierza ujawniać informatora. „Fundamentem tego zawodu jest lojalność. Jeżeli informator prosi o zachowanie jego danych w tajemnicy, mam obowiązek go chronić. Gdybym się teraz ugięła, uderzyłoby to we wszystkich dziennikarzy” – powiedziała reporterka kilka dni temu przed przesłuchaniem jej w prokuratorze.

Czytaj dalej

Po 1 listopada wielu dziennikarzy i polityków informowało, że dostają e-maile z groźbami śmierci. Szymon Jadczak z Wirtualnej Polski zaapelował, by ich nie upubliczniać. Inni dziennikarze wolą o tym informować, a wszyscy zachęcają, by pogróżki zgłaszać policji.

„Paweł Adamowicz miałby dziś 56 lat. Właśnie w dniu jego urodzin dostałem, tak jak wielu ludzi Platformy Obywatelskiej, ten list. Zacytuję fragmenty, które nadają się do zacytowania” – zaczął swoje oświadczenie Donald Tusk, po czym przytoczył list, w którym grożono mu śmiercią.

Czytaj dalej

Cztery choroby wokół lokalnego dziennikarstwa

Tezy wyostrzyłem celowo. Po to, żeby więcej świetnych dziennikarzy i wydawców mogło się ze mną nie zgodzić – pisze Marek Twaróg po debacie na temat dziennikarstwa lokalnego.

Mamy tu co najmniej kilka zdiagnozowanych już chorób. Pierwsza to tocząca polską politykę choroba wojny totalnej, która według wzorców panujących u góry, także u samego dołu kreuje małych, lokalnych dyktatorków. Wpatrzeni w wodza, przekonani o swojej racji i władzy absolutnej, uważają, że także u siebie w gminie należy pomiatać dziennikarzami, znaczy – dać im coś na zachętę, by byli grzeczni, a potem kontrolować przez lokalnego radnego. Pewne reguły, które przez lata konstytuowały relacje między władzą i dziennikarzami, przestały istnieć. Niezależność dziennikarska traktowana jest z przymrużeniem oka, lokalny dygnitarz nauczył się już dawno, że polityk i dziennikarz to „koledzy z pracy”. A regulamin tego koleżeństwa jest zdecydowanie niejasny, więc pozwala na wszystko.

Czytaj dalej

Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich zwróciło się do Agnieszki Borowskiej, rzecznik prasowej Ministerstwa Sprawiedliwości, by zrezygnowała z członkostwa w zarządzie SDP lub zawiesiła w nim członkostwo, uznając, że łączenie przez nią tych funkcji zagraża wizerunkowi organizacji. Poszło o trudne pytania, które Borowska zadaje szefowi SDP Krzysztofowi Skowrońskiemu.

Agnieszka Borowska do zarządu została wybrana w październiku na zjeździe delegatów SDP. Wczoraj uznano, że łączenie funkcji członka Zarządu Głównego SDP oraz rzecznika prasowego Ministerstwa Sprawiedliwości „nie powinno mieć miejsca, ponieważ rzecznik prasowy ministerstwa podlega organowi, który go powołał, wchodzi w skład administracji rządowej i realizuje powierzone mu zadania służbowe” – napisano w przyjętej w czwartek uchwale, pod którą podpisało się ośmioro członków zarządu.

Czytaj dalej

Towarzystwo Dziennikarskie apeluje do policji o ochronę dla dziennikarzy

Towarzystwo Dziennikarskie zaapelowało do komendanta głównego Policji Jarosława Szymczyka o zapewnienie dziennikarzom ochrony w trakcie relacjonowania marszów organizowanych 11 listopada. Do ataków na przedstawicieli mediów doszło podczas zeszłorocznego Marszu Niepodległości w Warszawie.

W liście podpisanym przez Seweryna Blumsztajna, prezesa zarządu Towarzystwa Dziennikarskiego, podkreślono, że dziennikarze nie są uczestnikami zgromadzeń, protestów czy marszów, ale ich niezależnymi obserwatorami.

Czytaj dalej