Początek lat 70. ubiegłego wieku, początek gierkowskiej prosperity. Taka scenka: górnik, powiedzmy, że Kowalski, wrócił z porannej szychty w kopalni miedzi „Lubin”. Wbił się w kapcie, zjadł obiad, przejrzał wiadomości sportowe w codziennej gazecie, odpalił telewizor. Świeży nabytek. „Rubin 707”, pokazujący świat w kolorze. Egzemplarz wyprodukowany już w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych, na radzieckiej licencji i z radzieckich części. Cudo z wyjątkową cechą: łatwo się przegrzewa. A wówczas albo się zapala, albo wybucha. Za to z rzadka coś pokazuje w kolorze, bo po stronie nadawcy sygnału „tiwi” wciąż więcej czerni i bieli niż palety barw. Ale jest okej, a ma być lepiej!
