Przed Dniem Zmarłych o Ponarach na Litwie, zapomnianym miejscu polskiej kaźni.
Polskie wycieczki zwiedzające Litwę nigdy nie omijają Wilna. Żelaznymi punktami tych wycieczek są: katedra,czy najbardziej polski kościół Wilna na Antokolu. No i oczywiście Cmentarz na Rosie z Mauzoleum Matki i Sercem Syna- Józefa Piłsudskiego, czy grobami m.in. J Lelewela, Marii Piłsudskiej primo voto Juszkiewicz – pierwszej żony J. Piłsudskiego, brata Marszałka Adam, ojca Słowackiego Euzebiusza, jego ojczym Augusta Becu i wielu innych.
Natomiast niewielu dociera do pobliskich Ponar. A jest to miejsce największej zbrodni popełnionej w okresie niemieckiej okupacji Litwy. Nie czas tu i miejsce na przypominanie historii Kresów Północno-Wschodnich II Rzeczypospolitej, czy samego Wilna.
Przypomnijmy jeno, że w okresie międzywojennym Wilno należało do Polski. Zmienne były losy tego miasta w okresie II wojny światowej. Armia Czerwona zajęła Wilno w 1939 r. i przekazała je Litwie, ale od 15. 06 tego roku rozpoczęła się radziecka okupacja Litwy. Natomiast już w trzecim dniu wojny Niemiec hitlerowskich z ZSSR, Niemcy zajmują Wilno. Cała Litwa dostaje się pod okupację niemiecką. Mimo, że Litwini entuzjastycznie witali wkraczający Wehrmacht kwiatami za co niemieccy żołnierze odwzajemniali się częstując dorosłych papierosami a dzieci cukierkami. ( na marginesie – polska ludność w Lwowie postępowała podobnie), to jednak Litwa nie odzyskuje niepodległości Zostaje utworzony Generalny Komisariat Litwy.
