Kolory jaj
Jaja mamy swojskie. Koloryt – też. Przykład: Rozpoczęła się procedura postawienia prezesa NBP przed Trybunałem Stanu. Kpiarze już dawno nazwali go ministrem dobrobytu. Chociaż, zapowiadany przez niego duży zysk roczny, nagle stopniał do wielomilionowej straty, gdy do władzy doszła koalicja 15 października. Dziennikarz TVN 24 zapytał prof. Przemysława Litwiniuka, członka Rady Polityki Pieniężnej, czy Adam Glapiński jest apolitycznym prezesem, padła odpowiedź: – Z tej strony nie znam go. Znakomicie wyrażone! Dodał zgrabnie, że szef NBP hołduje monokratycznej zasadzie zarządzania. Telewidz wysłał sms do Szkła Kontaktowego: „A. Glapiński powinien mieć zarzut za występy estradowe bez licencji”. Komentator dodał, że bankowiec usiłował być dowcipny. Przy czym usiłował, jest tu kluczowe.
Inny prezes zeznawał przed komisją śledczą. – Pokaz arogancji, tupetu, zawiści. Przerost ego. – W żywe oczy wypierał się wiedzy o pegasusie – ocenili zdegustowani widzowie. Jegomość rzucający oskarżenia podobał się elektoratowi wyznawców PIS. Cmokierów nie brak. Nie szkodzi, że obecne rządy nazwał operacją manipulacyjną. Lecz „Never stop exploring” – jak mówi lektor angielskiego. Tu oznacza: nie przestawać dociekać. I nie certolić się – radzą zwolennicy dosadnego slangu. Są wściekli, kiedy świadek, niejeden, wali inwektywą w członka. Każdej komisji. Wielu zeznających z PIS-u, mówi, że nie pamięta. Ale pamięta, żeby nie pamiętać (z komórkowego żartu). Znajomy senior ma ładne powiedzonko, „pochodzę z pokolenia (a nie wyświechtane – za moich czasów), w którym demokracja oznaczała wspólny szacunek do reguł gry”.
Przybywa jaj. A to ujawniono, że były minister obrony narodowej wiedział od razu o obiekcie, który spadł pod Bydgoszczą; a to – że nie dopilnował wniosków o dofinansowanie produkcji amunicji, wysyłanych do UE. Fuszerka. Czyżby kłaniało się ulubione powiedzonko leniucha „nie chce mi się w to wierzyć”? Albo dowcip o błądzeniu: Osłabiony turysta na pustyni pyta spotkanego Beduina, jak dojść do oazy. Tenże radzi: – Prosto, prosto, prosto, a w czwartek – w prawo. Wędruje po Europie premier Tusk. Otwiera oczy na wielopaństwowe zapewnienie bezpieczeństwa. Mówi wprost o zagrożeniach. Dyplomatyczna ofensywa pomaga Ukrainie.