Zarząd SD RP Dolny Śląsk

Ryszard Mulek, przewodniczący.
Dziennikarską przygodę zaczynał w latach 60. ubiegłego wieku. Pierwszą informację, o działalności koła ZMW w rodzinnej miejscowości, opublikował w „Zarzewiu”, tygodniku Związku Młodzieży Wiejskiej. To zachęciło go do szukania ambitniejszych tematów w innych kołach ZMW na terenie bolesławieckiego powiatu. W 1963 roku, mając zaledwie 16 lat, wypowiedział wojnę władzom bolesławieckiego starostwa. Po opublikowaniu jego artykułu w „Zarzewiu” powiatowi urzędnicy musieli unieważnić rozporządzenie, które organizatorom wrześniowych imprez kulturalnych nakazywało odprowadzanie uzyskanego dochodu na Społeczny Komitet Odbudowy Stolicy.
Będąc członkiem Młodzieżowej Wszechnicy Dziennikarskiej, współpracował także ze „Sztandarem Młodych”, na łamach którego publikował głównie materiały informacyjne. W 1967 roku, odbywając służbę wojskową, nawiązał współpracę z „Żołnierzem Ludu”, gazetą Śląskiego Okręgu Wojskowego, która po latach zmieniła swoją nazwę na „Żołnierska Rzecz”. Kilka lat później został etatowym pracownikiem tej gazety. Dzięki temu często mógł towarzyszyć żołnierzom szkolącym się na poligonach, które były kopalnią tematów dla licznych reportaży.
W 1986 roku dotarł w reporterskich wędrówkach aż na poligon w Aszałuku, na terenie dawnego Związku Radzieckiego. Tu strzelania bojowe realizowali polscy przeciwlotnicy – rakietowcy.
Przed przyjęciem Polski do NATO relacjonował między innymi wspólne ćwiczenia polskich i amerykańskich żołnierzy, którzy w ramach Partnerstwa dla Pokoju bojowy kunszt zaprezentowali na wędrzyńskim poligonie.
W 1997 roku, gdy Dolny Śląsk i Opolszczyznę nawiedziła powódź, również był wśród żołnierzy, którzy pospieszyli z pomocą ludności z zalanych terenów.
Jego artykuły o tematyce wojskowej publikowane były na łamach między innymi „Gazety Robotniczej” i „Słowa Polskiego” oraz „Żołnierza Wolności”. W 1983 roku „Słowo Polskie” przyznało mu pierwsze miejsce w konkursie „40 lat ludowego Wojska Polskiego” za reportaż „Z kamerą od Sum do Berlina”. Nagrodą „Srebrnego Pióra” został uhonorowany przez redakcję „Żołnierza Wolności”.
Od 2000 roku, przez kolejne cztery lata, był współpracownikiem „Wieczoru Wrocławia”, na łamach którego zamieszczał artykuły o tematyce osiedlowej. Dzięki jego interwencyjnym publikacjom, na wielu wrocławskich osiedlach powstały nowe place zabaw, naprawione zostały zniszczone ulice oraz doprowadzona kanalizacja do budynków mieszkalnych. Przez kolejne dwa lata był dziennikarzem redakcji „Dzień Dobry”. Od 2006 do 2008 roku współpracował z redakcją „Biznesu Wrocławskiego”, a następnie przez 1,5 roku był redaktorem naczelnym „Zachodniego Portalu Biznesowego”.
W swojej dziennikarskiej karierze miał także dwa lata współpracy z portalem i gazetą „Biznes Dolnośląski”.
Od 1982 roku jest członkiem dziennikarskiego stowarzyszenia, w którym w 80. latach ubiegłego wieku, w dolnośląskim oddziale, był przewodniczącym Klubu Publicystów Wojskowo-Obronnych.
Od 2012 roku jest we władzach SDRP Dolny Śląsk, w tym po raz drugi pełniąc funkcję przewodniczącego. Na IX i X Zjeździe Krajowym SDRP został członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.
Za działalność zawodową i społeczną został uhonorowany między innymi: Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową Złotą Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego oraz Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”.

Jan Stanisław Jeż, wiceprzewodniczący.
Były żołnierz zawodowy oraz nauczyciel. Od niemal pół wieku współpracownik oraz aktywny korespondent wielu wydawnictw prasowych. Na początku były to pisma wojskowe, w tym „Żołnierz Wolności” („Polska Zbrojna”), „Żołnierz Polski”, „Żołnierz Ludu” („Żołnierska Rzecz”). Swoje teksty publikował również na łamach „Gazety Wyborczej”, „Gazety Robotniczej”, „Słowa Polskiego”, „Panoramy Dolnośląskiej” oraz miesięcznika literackiego „Akant”. Przedmiotem jego zainteresowań były i są problemy społeczne, ze zwróceniem szczególnej uwagi na tematykę upowszechniania kultury oraz krytykę literacką.
Do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk wstąpił 16 października 2015 roku i od razu aktywnie włączył się w jego pracę, za co już 2 grudnia 2019 roku został wyróżniony Złotą Odznaką „Za Zasługi dla SDRP Dolny Śląsk”. 10 sierpnia 2021 roku podczas walnego zebrania został wybrany do Zarządu SDRP Dolny Śląsk, który powierzył mu funkcję wiceprzewodniczącego. Delegat na X Krajowy Zjazd SDRP, podczas którego 8 listopada 2021 roku został członkiem Głównej Komisji Rewizyjnej.
Za osiągnięcia zawodowe i działalność społeczną został odznaczony i wyróżniony między innymi: Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem „Pro Patria” i „Pro Bono Poloniae”, Srebrnym Medalem Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, odznaką Zasłużony Działacz Kultury i Odznaką Honorową Złotą Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego.

Dariusz Piotrowski, sekretarz.
W 1986 roku został etatowym dziennikarzem „Żołnierza Ludu”, gazety Śląskiego Okręgu Wojskowego, która kilka lat później zmieniła tytuł na „Żołnierską Rzecz”. W pierwszych latach, będąc redaktorem działu wojskowego, często przebywał wśród żołnierzy szkolących się na garnizonowych placach ćwiczeń oraz na poligonach. Efektem tych wypraw były liczne reportaże zamieszczane na łamach żołnierskiej gazety. Kilka lat później, będąc już starszym redaktorem, coraz częściej publikował materiały o żołnierskiej kulturze. W reporterskich relacjach przedstawiał wojskowe zespoły artystyczne oraz ich osiągnięcia. Pisał o działalności klubów garnizonowych i żołnierskich.
Jego dziennikarska aktywność miała wpływ na jego awans na stanowisko kierownika działu kultury.
– Wiele lat już minęło od tamtych wydarzeń, kiedy będąc kierownikiem działu kultury w redakcji, byłem zaangażowany w medialne upowszechnianie amatorskiej kultury żołnierskiej. To była dla mnie satysfakcja pisać o pracownikach amatorskiej twórczości artystycznej, a także o tych ludziach, jakich miałem przyjemność poznać, kiedy stawali na klubowych scenach prezentując to, co dyktowało im serce i pomysły, z jakimi dzielili się wraz ze scenicznym żołnierskim pokazem. Czułem się wtedy niczym zbieracz artystycznych prezentacji: w formie piosenkarskich wokaliz, ściennych płóciennych grafik czy też poezji słów oraz magicznych literackich opisów – wspomina Dariusz Piotrowski. – Kiedyś wokalista znanego polskiego zespołu rockowego zaśpiewał „…obracam w palcach złoty pieniądz…” Ja w palcach na klawiaturze maszyny do pisania obracałem przekazem o twórczości tych wszystkich spotkanych ludzi, których dane było mi poznać. I tak to się wszystko złożyło, że moja pamięć o tamtych czasach jest jak cudowna chwila, która z racji tego, o czym kochałem pisać, trwa do tej pory. Nic chyba zatem dziwnego, że owe kulturowe dokonania są obecnie przeze mnie pieczołowicie pielęgnowane.
W latach 1999–2000 był zastępcą redaktora naczelnego, sekretarzem tygodnika „Żołnierska Rzecz”. Przez kolejne cztery lata piastował stanowisko kierownika działu w „Przeglądzie Wojsk Lądowych”. Od 2004 do 2008 roku sprawdził się jako rzecznik prasowy dowódcy Wojsk Lądowych, którym wówczas był generał Edward Pietrzyk. Wykonując te obowiązki, miał częste kontakt z dziennikarzami telewizyjnymi, radiowymi i prasowymi. Spotykał się z nimi na brefingach i konferencjach prasowych. Dla żurnalistów organizował wyjazdy na wojskowe poligony i prawie zawsze towarzyszył im w reporterskich eskapadach.
Znalazł też czas na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. W 1991 roku na Uniwersytecie Wrocławskim ukończył magisterskie studia politologiczne na Wydziale Nauk Społecznych, a osiem lat później, na tej samej uczelni, podyplomowe studia dziennikarskie.
Do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP należy od 2010 roku, w tym od 2012 roku jest we władzach dolnośląskiego oddziału. W pierwszej swojej kadencji (2012–2016) był członkiem Komisji Rewizyjnej, w latach 2016–2021 – członkiem zarządu, a 10 sierpnia 2021 roku, podczas Walnego Zebrania Sprawozdawczo-Wyborczego, został sekretarzem oddziału.
W 2020 roku uhonorowany Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”.

Jan Aleksander Drajczyk, skarbnik.
Absolwent Studium Redaktorów Technicznych. Ponad 25 lat przepracował w Wydawnictwie Ossolineum. Jako typograf zajmował się między innymi opracowywaniem publikacji naukowych, poradników, słowników oraz beletrystyki. Brał udział w przygotowaniu do druku pierwszego wydania w Polsce wspomnień gen. Stanisława Maczka („Od podwody do czołga”). Opracował również wydanie prof. Jana Miodka, które w 1987 roku ukazało się pod tytułem „Odpowiednie dać rzeczy słowo”. Opracował również wiele tytułów dla Wydawnictwa NORTOM, które w swoich publikacjach ukazało ogrom zbrodni popełnionych przez OUN-UPA na Polakach.
W 1984 roku, za sumienną pracę społeczną w Polskim Towarzystwie Wydawców Książek, został uhonorowany przez Ministra Kultury i Sztuki odznaką Zasłużony Działacz Kultury.
Od 2015 roku jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. Od tego czasu aktywnie wspomaga dolnośląski oddział przy organizacji wielu dziennikarskich imprez. Nigdy nie rozstaje się z aparatem fotograficznym, którym utrwala wszystkie przedsięwzięcia realizowane przez dolnośląskich dziennikarzy. Jego zasługi docenił zarząd dolnośląski SDRP, który w 2019 roku wyróżnił go Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”.
Jan Aleksander Drajczyk jest także redaktorem technicznym biuletynu CHEMIK, wydawanego przez Stowarzyszenie Chemików Wojskowych RP, na łamach którego publikuje nie tylko zdjęcia, ale również swoje artykuły.
Jego społecznikowska żyłka dobrze jest znana w Stowarzyszeniu Żołnierzy Misji Pokojowych ONZ, Zrzeszeniu Weteranów Działań Poza Granicami Państwa oraz Towarzystwie Wiedzy Obronnej, dla których to organizacji tworzy dokumentację faktograficzną i fotograficzną. Za popularyzowanie dziejów i tradycji oręża polskiego oraz krzewienie wiedzy wojskowej został uhonorowany między innymi Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Medalem Towarzystwa Wiedzy Obronnej, Srebrnym Medalem „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej” oraz Odznaką Srebrną Honorową „Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego”.

Aleksandra Dankowiakowska-Korman, członek.
Należy do nielicznego grona dziennikarek radiowych, które pod kierownictwem znamienitego intelektualisty i literata dr. Lothara Herbsta tworzyły na Dolnym Śląsku wolne media.
Kierowała dużymi zespołami redakcyjnymi w Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia we Wrocławiu, programy radiowe i bloki programowe jej autorstwa – Wakacje z biznesem i przygodą, Od 9 do 16 oraz Radio Wolna Sobota – odnosiły niepodważalne sukcesy i cieszyły się przez wiele lat powodzeniem wśród słuchaczy. Wraz z teamem dziennikarzy i miłośników wojska przez trzynaście lat tworzyła autorski magazyn Na Spocznij, w którym wraz z demokratyczną transformacją w Polsce utrwalone zostały wszystkie przemiany w siłach zbrojnych, od Układu Warszawskiego do wstąpienia do NATO.
Przeszła kolejne szczeble zawodu dziennikarskiego – od młodszego redaktora do starszego publicysty włącznie i ma na swoim koncie kilka tysięcy audycji radiowych. Obrazy naszej rzeczywistości historia, tradycje, obyczaje i zwyczajne oraz nadzwyczajne życie Polaków przedstawiała w formułach live i zapisanych na taśmie programach.
Publikowała na łamach czasopism ogólnokrajowych i regionalnych m.in. „Kobiety i Życia”, „Trybuny Ludu”, „Gazety Robotniczej” oraz „Sprawy i Ludzie”, prezentując sylwetki wybitnych osób, takich, jak: generał Sławomir Petelicki czy Władysław Frasyniuk.
Jest także specjalistą dokumentacji programowej i zasiadała w grupie wyróżnionych osób odpowiedzialnych za upowszechnianie dziedzictwa kulturowego zdigitalizowanych zasobów archiwum dźwiękowego Radia Wrocław. Przesłuchała i opracowała ponad 12 tysięcy materiałów.
Za swoją pracę została odznaczona brązowym Krzyżem Zasługi, srebrnym medalem Za zasługi dla obronności kraju, złotą odznaką Radia Wrocław i Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”. Otrzymała nagrodę ministra obrony narodowej RP za upowszechnianie problematyki patriotyczno-obronnej. Prowadzi stronę internetową olakorman.pl

Lesław Miller, członek.
Przygodę z dziennikarstwem rozpoczął wiele lat temu. Będąc jeszcze uczniem V klasy szkoły podstawowej, współpracował już z „Płomykiem” i „Moim Dziennikiem” (dodatkiem dla dzieci do organu NK ZSL – „Dziennik Ludowy”). Mając 16 lat, został korespondentem „Nowej Wsi”’, „Rolnika Polskiego” i „Gromady”, na łamach których publikowane były jego teksty o wsi Witków, w której mieszkał.
W 1957 roku rozpoczął współpracę (na wierszówce) ze „Słowem Polskim”. Rok później był współzałożycielem „Nowin Jeleniogórskich” i został etatowym dziennikarzem tego tygodnika.
W czerwcu 1960 roku rozpoczął pracę etatowego dziennikarza w „Słowie Polskim”. W tym samym roku został kandydatem, a po dwóch latach pełnym członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, przekształconego w SDRP. W Stowarzyszeniu pełnił wiele funkcji. Przez jedną kadencję był członkiem Sądu Dziennikarskiego Zarządu Głównego SDRP oraz członkiem Zarządu Wrocławskiego Oddziału SDRP, a przez dwie kolejne kadencje piastował funkcję sekretarza Zarządu SDRP Dolny Śląsk. Jako skarbnik angażował się również w działalność Wrocławskiego Oddziału Syndykatu Dziennikarzy Polskich.
Od marca 1968 do sierpnia 1972 roku był dziennikarzem „Gazety Zielonogórskiej” (obecna nazwa „Gazeta Lubuska”). Od września 1972 do sierpnia 1973 roku – dziennikarzem „Trybuny Wałbrzyskiej”, a od września 1973 do 1998 roku dziennikarzem „Słowa Polskiego”. Natomiast od 2013 roku do chwili obecnej jest redaktorem naczelnym „Odrodzonego Słowa Polskiego”.
Pracując, znalazł też czas na podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych. W 1980 roku ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
W swojej karierze dziennikarskiej ma krótkotrwałą współpracę z Polskim Radiem Wrocław, „Gazetą Robotniczą”, „Sztandarem Młodych”, „Kurierem Polskim”, „Dziennikiem Ludowym”, „Zielonym Sztandarem”, „Dziennikiem Bałtyckim”.
Za działalność społeczną i zawodową wyróżniony został między innymi Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”. W 2020 roku wybrany został Dolnośląskim Dziennikarzem Roku i otrzymał od Zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk statuetkę Złotego Pióra.

Andrzej SasakAndrzej Sasak, członek.
Absolwent Liceum Muzycznego w klasie skrzypiec i Technikum Kinematografii oraz kursu operatorów filmowych. W 1970 roku został etatowym fotoreporterem „Wieczoru Wrocławia”. Jako fotoreporter współpracował również ze „Słowem Polskim”, „Gazetą Robotniczą” i Oddziałem Dolnośląskim „Sztandaru Młodych”. Mając uprawnienia instruktora fotografii i filmu prowadził zajęcia we wrocławskim Domu Kultury Budowlani oraz Wojewódzkim Domu Kultury. W 1991 roku powołał i do dzisiaj prowadzi Agencję Reklamową Sand Press Photo, która współpracuje z Urzędami Miast i Gmin oraz Starostwami Powiatowymi. Od kilku lat zajmuje się obsługą medialną kongresów, zjazdów, konferencji, imprez targowych oraz międzynarodowych kongresów medycyny ratunkowej i intensywnej terapii. Za osiągnięcia zawodowe i społeczne został uhonorowany Brązowym Krzyżem Zasługi, odznaką Zasłużony Działacz Kultury oraz Złotą Odznaką „Za zasługi dla Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk”.
W Stowarzyszeniu od 1983 roku
.