• „Triumf umysłu wszechstronnego”. Każdy z nas jest inny. Różnimy się wyglądem zewnętrznym, charakterem, poglądami, wyznaniem czy orientacją seksualną. Żyjemy jednak w epoce, w której powoli (choć coraz bardziej zauważalnie) przestajemy zwracać uwagę na dzielące nas różnice i staramy się traktować każdego jak równego sobie. Cały czas pozostał nam jednak gdzieś z tyłu głowy zwyczaj szufladkowania i przypinania sobie nawzajem łatek… na przykład humanisty i ścisłowca. (Aleks Stadnicki)
• „Jak żyć?”. Na pewno jest trudno przyzwyczaić się do dzisiejszej rzeczywistości, która zaczyna przypominać wstęp filmu o zombie. Co zrobić, by sensownie spędzić ten czas, zachowując jasność umysłu?
By nie zatracić się w ciągłości dnia, powinniśmy rozpisać wszystkie aktywności i zaplanować, kiedy i w jakiej kolejności je wykonamy. Dzięki temu nie będziemy mieli czasu na nudę i osiągniemy wszystkie zamierzone cele. (Amelia Noculak)
• „Morderca w pudełku”. Coraz większą popularnością cieszą się Mystery Boxy, przesyłki z nieznaną zawartością o wybranej przez ciebie tematyce. Zazwyczaj są to gadżety z różnych popkulturowych serii, ale niekoniecznie. Coraz częściej można się spotkać z wariacją, która nie przekazuje nam gadżetów, tylko zbrodnie. Po zakupieniu takiego przedmiotu rozpoczniesz swoją przygodę jako detektyw! (Aleksandra Ślęzak)
• „Wybacz”. Załóżmy, że pan X mnie okradł. Albo znajomy oszukał bądź też kuzyn pożyczył sporo pieniędzy i nie zamierza oddać, chociaż wie, że ich potrzebuję. Czy mam prawo do gniewu, złości, rozczarowania?
O Polakach mówi się, że są zawistni. Uznajemy to nawet za swoisty znak rozpoznawczy, coś naturalnego. Tacy jesteśmy i już. Często trudno nam wybaczyć sąsiadowi, któremu lepiej się powodzi – mielibyśmy więc wybaczyć złoczyńcy, który czyni nam jawną krzywdę? Okazuje się, że można. (Hubert Gancarczyk)
• „Hipnoza – a może przymus zakupów?”. Przeceny zmieniają nas w wygłodniałe zwierzęta. Wyrywamy sobie nawzajem ubrania jak hieny kawałek mięsa. Sklepy po przejściu łowców okazji wyglądają jak pobojowisko. Ciuchy i buty znajdują się w każdej części pomieszczenia i nikt nie nadąża z ich składaniem oraz odłożeniem na miejsce. Ludzie przekopują się przez hałdy ubrań z zaangażowaniem niczym górnicy szukający złota. Na jak długo wystarczy nam radości z kupowania? (Amelia Noculak)
• „Dwa oblicza – jeden człowiek”. Dwulicowość to obecnie jedna z częściej spotykanych postaw w społeczeństwie. Polega na tym, że udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Dlaczego jesteśmy dwulicowi?
– Można wyodrębnić dwa rodzaje własnego „ja”: niezależne i współzależne – mówi Gabriela Mazurec, studentka Instytutu Psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim. – Pierwszej opcji używamy, gdy definiujemy siebie poprzez to, co odróżnia nas od innych lub gdy wyrażamy w grupie swoje pragnienia. Drugiej natomiast, gdy przebywamy w towarzystwie i nasz dobrostan psychiczny jest od niego zależny. (Aleksandra Gross)
