Strona główna
Aktualności
Działalność
Statut
Władze
Członkowie
Zmarli 
Archiwum
Pobierz
Forum
Książki 
Gratulujemy 
Linki

Opinie i recenzje

     To nie tylko barwny i przydatny każdemu, kto zainteresowany jest karierą polityczną, przewodnik po tajemnicach zdobywania poparcia społecznego i zachowaniach, które pozwalają iść na scenie publicznej "do przodu". To także niezwykle zajmujący opis zasad poruszania się po świecie polityki, który każdy, kto chce rozumieć, jak działają rządzący, powinien przeczytać.

Mirosław Głogowski – doradca ds. medialnych Prezydenta RP

     Nie polecam tej książki jako lektury do poduszki. Można zaczytać się i zarwać noc, nawet nie zauważając tego, że słoneczko dawno już wstało. Choć ma charakter popularnonaukowy, zawiera wiele rzetelnych opisów i analiz. Polecam ją wszystkim tym, którzy chcą zorientować się w meandrach marketingu politycznego.

Prof. Dariusz Doliński – psycholog

     Dobry mówca po lekturze tej książki może stać się bardzo dobrym mówcą. Dla ludzi mediów jest to niemalże lektura obowiązkowa. Wielki zastrzyk wiedzy i znakomita rozrywka dla każdego, nie tylko polityka.

Tomasz Kammel – dziennikarz TVP, znawca reklamy

     Autorzy zbudowali swoją książkę zgodnie z klasyczną regułą Hitchcocka – na początku małe trzęsienie ziemi, a potem napięcie tylko rośnie. Równie dobrze tytuł książki Gałązki i Krywickiego mógłby brzmieć "Ars politicae, czyli o sztuce uwodzenia wyborców, przyjaciół, wrogów i mediów". Trochę przydługi, ale o ile spodoba się autorom, odstąpię go bez wahania w podziękowaniu za wspaniałą lekturę.

Krzysztof Dziurzyński – Magazyn Przemysłu Reklamowego IMPACT, marzec 2003

     Książkę polecam wszystkim... Jest ona silnie osadzona w polskich realiach politycznych. Autorzy często odwołują się do sytuacji, które miały miejsce na polskiej scenie politycznej. Musisz ją przeczytać - naprawdę warto! Polecam!

Maciej Ratajczak

* * *

     „Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają”. Andrzej Krywicki i Wiesław Gałązka uczą jak najdłużej być „aktorem” i jak najpóźniej zniknąć, zostając jednocześnie zapamiętanym i oferują pomoc w zakresie kreacji wizerunku publicznego.

     Mimo iż okładka może przypominać swą kolorystyką poradniki znane z księgarni z okresu transformacji systemowej, które miały w tydzień zmienić czytelnika w menedżera, tudzież milionera, książka „[…] Od zera do lidera” nie ma z nimi nic wspólnego. Autorzy prowadzący „Gabinet kreacji wizerunku” to doświadczeni specjaliści w zakresie kreowania wizerunku publicznego. W bezpardonowy sposób obnażają słabości sytuacji politycznej w Polsce i osób ją tworzących. Piętnują zachowania, które nie przystoją politykom, a mimo to są praktykowane przez polskich oficjeli. Książka, jak twierdzą autorzy, kierowana jest nie tylko do polityków przyszłych i obecnych, ale do każdego, kto pragnie zająć pozycję wiodącą, czołową, charyzmatyczną, dla każdego, kto chce stać się liderem.

     Krywicki i Gałązka rozpoczynają od analizy przywilejów lub przywar związanych z pochodzeniem – narodowość, wyznanie, imiona i nazwiska – to wszystko we wciąż nietolerancyjnym społeczeństwie ma bardzo duże znaczenie. Autorzy udowadniają to zręcznie przeplatając przykłady znane nam z życia publicznego z poradami i zwrotami bezpośrednio do czytelnika. Krywicki i Gałązka piszą też o sztuce mówienia, pouczając: „Najpierw naucz się znaczenia tego, co chcesz powiedzieć, a dopiero potem gadaj”. Autorzy uświadamiają, że u lidera milczenie niekoniecznie musi być złotem, dlatego skupiają się na technikach werbalnych. Charakterystyczne dla autorów jest analizowanie każdego problemu ze wszystkich stron i punktów widzenia, a więc w tym przypadku zarówno mówcy, jak i słuchacza. Wszystkie rady są jasno wypunktowane. Argumentacja, dyplomacja, asertywność i obietnice, gafy i pomyłki oraz obelgi i pomówienia – jak opanować te zagadnienia i uniknąć popełnienia faux pas. Krywicki i Gałązka nie unikają również omówienia zachowania przy tematach kontrowersyjnych. 

     Naturalną konsekwencją dwóch pierwszych tematów jest część poświęcona wizerunkowi zewnętrznemu. Niestety, „jak cię widzą, tak cię piszą”, a więc człowieka, tak jak produkt, trzeba dobrze opakować, zareklamować – a więc wykreować wizerunek, rozdystrybuować, czyli wyrobić opinię itd. Według autorów łatwiej jest stworzyć nowego polityka/lidera, aniżeli zmienić jego wizerunek. Tym większa jest więc wartość tego rozdziału, w którym Krywicki i Gałązka proponują porządny kurs wizażu i stylizacji – co naprawdę znaczy schludny wygląd, odpowiedni strój i stosowny styl ubioru, a także poprawne dobieranie kolorów. Zaskakujący jednak i rozczarowujący jest fakt, że nawet w tej części nie znajdujemy rad skierowanych do płci żeńskiej. W dziale „dodatki” mowa jest jedynie o męskich atrybutach, takich jak krawat, zaś w dziale „fryzury” autorzy przywołują np. problem naturalności włosów G. Schrödera i piszą o stosowności łysiny i odbiorze różnych odmian zarostu.

     Autorzy piszą też o komunikacji niewerbalnej, a więc mowie ciała. „Nie ma drugiej okazji, by zrobić pierwsze wrażenie”. Bardzo ciekawe są te fragmenty dotyczące „sfer” i gestów, a więc także i różnic międzykulturowych. Choć niezależnie od kultury, narodowości i wyznania – „w człowieku wszystko powinno być piękne: i twarz, i ubranie, i dusza, i myśl”. Bardzo ciekawe są wyniki badań prezentujące motywacje polityków oraz wpływ na wizerunek takich atrybutów, jak sąsiedzi, dzieci, wnuki, a nawet zwierzęta domowe. Autorzy przygotowali też swoistą analizę SWOT dla kandydatów przygotowujących swój wizerunek.

     Książka zawiera zdjęcia niektórych czołówek dziennika „Super Express”, które z jednej strony (wraz z komentarzami) obrazują żenujący poziom kultury polskiej polityki, z drugiej zaś prezentują pogląd jednego tylko źródła, w dodatku często skandalizującego, znanego z nastawienia na rozgłos i zwiększenie poczytności.

     Książka zawiera ciekawe treści i tematy, a każdy z nich jest szczegółowo zanalizowany – sztuka mówienia, kreowania wizerunku, program wyborczy, kontakty z mediami, sztab i kampania. Autorzy korzystają z obszernej bibliografii z takich dziedzin jak: marketing polityczny, komunikacja społeczna, kreacja wizerunku. Niestety, konkretnej treści związanej z tymi dziedzinami jest stosunkowo niewiele. Przydatne są arkusze samooceny i rady zamykające każdy rozdział i podsumowujące go. Dużo zaś jest trywialnych treści ubranych w naukową formę, jak na przykład informacja, że wzorcowy polityk powinien być między innymi: otwarty na nowe doświadczenia, myślący perspektywicznie, skuteczny w działaniu. Mimo iż te proste rady są równie przydatne dla menedżera, książka – wbrew komunikatom na okładce – jest przeznaczona głównie dla polityków i kandydatów na polityków.

     Bardzo cenne są dodatki na końcu książki – terminy i pojęcia obcojęzyczne, słowniczek łaciński – ułatwiają one obracanie się w kręgach „high life” oraz unikania kłopotliwych sytuacji.

     Wydaje się, że nie ma sfery marketingu politycznego, której autorzy by nie poruszyli – oczekiwania elektoratu, obyczaje kandydata, wizerunek polityka, image, manipulacja.

     Publikacja pozwala spojrzeć na politykę jak na naukę – to obszerne studium marketingu politycznego, podparte realnymi, współczesnymi przykładami i wynikami badań. Jednak jest to w większości przegląd najważniejszych, najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń głównie z polskiej sceny politycznej. Jest bardzo ciekawa, jednak trudno wybrać z niej dla siebie cenne rady z zakresu socjologii polityki.

Maria Matusiewicz
majaguara@yahoo.com