Strona główna
Aktualności
Działalność
Statut
Władze
Członkowie
Zmarli 
Archiwum
Pobierz
Forum
Książki 
Gratulujemy 
Linki

Zygmunt Antkowiak (1929–1996)

     Żywot dziennikarski na ogół jest krótszy, niż przeciętny innych grup zawodowych. Nieunormowany tryb dnia codziennego, ciągłe stresy, pośpiech, znerwicowanie powodują, że żurnaliści rzadko mogą doczekać późnej starości. Tak też stało się z redaktorem dr. Zygmuntem Antkowiakiem, którego najbliżsi i liczne grono przyjaciół żegnało 12 IX 1996 r.

     Pochodził z Kresów Wschodnich, z Huculszczyzny, urodził się 8 IV 1929 r. w Nadwórnej, więc też podczas koleżeńskich spotkań młodzieżowych chętnie inicjował popularną, przedwojenną piosenkę „Czerwony pas, za pasem broń...”. Nie było Mu jednak dane spędzić życia w tamtych stronach. Po zakończeniu wojny, wraz z rodziną, zamieszkał najpierw w Lądku-Zdroju, a potem, gdy trzeba było pójść na studia zarówno On, jak i Jego młodszy brat, Ryszard, później czempion wioślarski, absolwent wychowania fizycznego, przenieśli się do Wrocławia. Zygmunt zapisał się i zdał egzamin na wrocławską polonistykę. Na wydziale tym uzyskał tytuł magistra, a po upływie pewnego czasu doktoryzował się na Wydziale Filozoficzno-Historycznym z zakresu historii. Ona bowiem, ta „magistra vitae”, stanowiła zawsze przedmiot szczególnych zainteresowań red. Z. Antkowiaka. Swoją karierę zawodową rozpoczynał wszakże jako reporter Działu Miejskiego w „Słowie Polskim”. Zapewne już od tamtego czasu, od połowy lat pięćdziesiątych, zrodziło się w nim szczególne zainteresowanie dolnośląską stolicą, nie tylko jej dniem współczesnym, ale i minionymi dziejami. Nikt chyba z dzisiejszych dziennikarzy nie poznał tak dobrze historii każdej nieomal uliczki, każdego skwerku czy pasażu we Wrocławiu i nie posiadł tak głębokiej wiedzy na temat przeobrażeń tego grodu nad Odrą, jak On. Gdy więc już okrzepł jako kierownik Działu Miejskiego, najpierw w redakcji, w której zdobywał zawodowe ostrogi, a potem w „Wieczorze Wrocławia”, zabrał się za pisanie książek. Szczególnie zwrócić należy uwagę na dwie pozycje edytorskie, które ukazały się nakładem Wydawnictwa Ossolineum, a mianowicie „Wrocław od A do Z” oraz „Stare i nowe osiedla Wrocławia”. Pierwsza z nich – rodzaj encyklopedii dolnośląskiej stolicy – mówi nie tylko o najważniejszych budowlach i ludziach, którzy byli i są znaczącymi postaciami dla tego grodu, ale podaje również ważniejsze daty i wydarzenia, jakie tu miały miejsce. Jest więc swoistym kompendium wiedzy o Wrocławiu, z którego korzystać mogą zarówno ucząca się młodzież jak i dorośli. Druga z książek opowiada o historii i współczesności poszczególnych dzielnic, osiedli, ulic. Warto tu dodać, że red. Zygmunt Antkowiak działał przez wiele lat w Komisji Nazewnictwa Ulic. Ostatnia z kilkunastu książek, jakie wyszły spod pióra Z. Antkowiaka, to „Kościoły Wrocławia” (1991); książkę tę osobiście wręczył papieżowi Janowi Pawłowi II podczas pielgrzymki do Rzymu.

     Był też aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośników Wrocławia, w którego prezydium zasiadał przez dłuższy okres. Był również przez sześć lat redaktorem naczelnym „Kalendarza Wrocławskiego”. Tematyka, którą się zajmował jako dziennikarz, dotyczyła rzecz jasna głównie ukochanego miasta, które stało się Jego rodzinnym. Nie znaczy to jednak, że w swej reporterskiej pasji ograniczał się wyłącznie do tej dziedziny. Wędrował przecież też po Dolnym Śląsku i to jego odkrywcze teksty przypomniały dzieje Warmontowic, majątku, który von Olszewski, po lekturze „Trylogii”, zapisał Henrykowi Sienkiewiczowi. Do tych spraw zamierzał powrócić, gdy przeszedł na emeryturę i wydawało mu się, że ma wreszcie nieco więcej czasu na poważniejsze zajęcie się dziedzinami, które Go interesowały. Niestety, nie przewidział, że tak szybko przyjdzie Mu odejść na zawsze, że nie zdąży już nic napisać. Odpowiedzialny, solidny, pracowity jak mrówka, całym sercem oddany Wrocławiowi Zygmunt Antkowiak zbyt wcześnie zniknął z naszego grona, z miejskiego pejzażu, który tak ukochał i o którym zapewne niejedno by jeszcze napisał, gdyby żył.

Zofia Frąckiewicz
Kalendarz Wrocławski 1998

* * *

Red. Zygmunt Antkowiak spoczywa na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.